Drużyny w Szczepie
88 WDH-ek „AVIS” im. Hanki Bińkowskiej
88 WGZ Słoneczna Gromada 88 WDH-ek AKME im. Kingi Choszcz 88 WDH-y im. Stanisława Skarżyńskiego 88 WGZ Zuchy Króla Maciusia |
Komendantka - phm. Karolina Tabor
Zastępczyni komendantki szczepu: pwd. Julianna Rutkowska |
Historia Szczepu
W styczniu 1966 r. w Szkole Podstawowej nr 12 w Warszawie przy ulicy Górnośląskiej odbyły się pierwsze zbiórki dwóch gromad zuchowych: "Słonecznej Gromady" i "Zuchów Króla Maciusia I". Niedługo potem powstały dwie drużyny harcerskie i jeszcze dwie zuchowe. Od początku drużyny działały na terenie SP nr 12 skąd wywodziła się większość zuchów i harcerzy.
W 1967 roku zawiązał się Szczep, którego założycielem i wieloletnim komendantem był druh Bohdan Radkowski, harcmistrz, z zawodu reżyser lalkowy i telewizyjny, kawaler Orderu Uśmiechu. Przez wiele lat trzon kadrowy Szczepu stanowiła rodzina Radkowskich: Alina Radkowska, instruktorka w stopniu harcmistrzyni pracowała, jako nauczycielka w 12-ce, a trójka dzieci założycieli była uczniami, a potem absolwentami Szkoły.
Szczep przyjął nazwę "Rodło", wiążąc swoją obrzędowość z bohaterami Szkoły, która nosi imię Powstańców Śląskich. Tradycje naszego środowiska była i jest związana z historią Polaków mieszkających na terenach gdzie działał Związek Polaków w Niemczech oraz związane z nim organizacje, przede wszystkim harcerstwo.
W 1968 r. na Górze św. Anny z rąk Pawła Kwoczka - byłego przewodniczącego ZHP w Niemczech - otrzymał akt nadania godła Rodło. Od 1972 r. funkcjonować zaczęła szczepowa flaga wzorowana na sztandarze ZHP w Niemczech: biało-czerwona ze znakiem Rodła z jednej, i lilijką harcerską z Rodłem z drugiej strony.
Przez wszystkie lata swego istnienia Szczep przede wszystkim prowadził i prowadzi pracę wychowawczą metodą harcerską wśród harcerzy i zuchów zrzeszonych w gromadach zuchowych i drużynach harcerskich. Rokrocznie organizowane są obozy harcerskie w różnych zakątkach Polski, a z wyjątkiem kilku trudnych lat osiemdziesiątych - również kolonie zuchowe i zimowiska, w których biorą udział nie tylko harcerze, ale i zuchy. Od 1995 organizujemy zimowiska narciarskie, podczas których sporo zuchów i harcerzy pod fachowym okiem społecznych instruktorów - rodziców postawiło pierwsze kroki na nartach i stało się miłośnikami "białego szaleństwa". Można obliczać, że przez te wszystkie lata przez Szczep przewinęło się ponad tysiąc osób, z których wiele związało się z harcerstwem na dłużej, przechodząc karierę od zucha do instruktora. Rodło wykształciło własną kadrę, która obecnie zarządza Szczepem. Obecną komendantką jest Karolina Tabor.
W 1967 roku zawiązał się Szczep, którego założycielem i wieloletnim komendantem był druh Bohdan Radkowski, harcmistrz, z zawodu reżyser lalkowy i telewizyjny, kawaler Orderu Uśmiechu. Przez wiele lat trzon kadrowy Szczepu stanowiła rodzina Radkowskich: Alina Radkowska, instruktorka w stopniu harcmistrzyni pracowała, jako nauczycielka w 12-ce, a trójka dzieci założycieli była uczniami, a potem absolwentami Szkoły.
Szczep przyjął nazwę "Rodło", wiążąc swoją obrzędowość z bohaterami Szkoły, która nosi imię Powstańców Śląskich. Tradycje naszego środowiska była i jest związana z historią Polaków mieszkających na terenach gdzie działał Związek Polaków w Niemczech oraz związane z nim organizacje, przede wszystkim harcerstwo.
W 1968 r. na Górze św. Anny z rąk Pawła Kwoczka - byłego przewodniczącego ZHP w Niemczech - otrzymał akt nadania godła Rodło. Od 1972 r. funkcjonować zaczęła szczepowa flaga wzorowana na sztandarze ZHP w Niemczech: biało-czerwona ze znakiem Rodła z jednej, i lilijką harcerską z Rodłem z drugiej strony.
Przez wszystkie lata swego istnienia Szczep przede wszystkim prowadził i prowadzi pracę wychowawczą metodą harcerską wśród harcerzy i zuchów zrzeszonych w gromadach zuchowych i drużynach harcerskich. Rokrocznie organizowane są obozy harcerskie w różnych zakątkach Polski, a z wyjątkiem kilku trudnych lat osiemdziesiątych - również kolonie zuchowe i zimowiska, w których biorą udział nie tylko harcerze, ale i zuchy. Od 1995 organizujemy zimowiska narciarskie, podczas których sporo zuchów i harcerzy pod fachowym okiem społecznych instruktorów - rodziców postawiło pierwsze kroki na nartach i stało się miłośnikami "białego szaleństwa". Można obliczać, że przez te wszystkie lata przez Szczep przewinęło się ponad tysiąc osób, z których wiele związało się z harcerstwem na dłużej, przechodząc karierę od zucha do instruktora. Rodło wykształciło własną kadrę, która obecnie zarządza Szczepem. Obecną komendantką jest Karolina Tabor.
Historia Związku Polaków w Niemczech
Związek Polaków w Niemczech to organizacja założona 27 sierpnia 1922 roku. Działalność rozpoczęła jednak dopiero po zatwierdzeniu statutu i wpisaniem do rejestru sądowego 3 grudnia 1922 roku, jako spadkobiercza organizacja wszystkich organizacji polskich w zaborze pruskim, z główną siedzibą w Berlinie (do 1939 roku). Związek reprezentował Polaków – obywateli Niemiec i polskie stowarzyszenia wobec władz niemieckich.
Organizacyjnie ZPwN podzielony był na 5 dzielnic:
Dzielnica I obejmowała Śląsk, siedzibą było Opole,
Dzielnica II – Berlin i środkowe Niemcy, siedziba Berlin,
Dzielnica III – Westfalia i Nadrenia, siedziba Bochum,
Dzielnica IV – Warmia, Mazury, Powiśle, siedziba Olsztyn,
Dzielnica V – Pogranicze (Kaszuby, ziemia złotowska), siedziba Złotów.
Związek posiadał swoich reprezentantów w sejmie pruskim, sejmikach krajowych i radach miejskich.
ZPwN patronował działającym na terenie Niemiec polskim organizacjom społecznym, gospodarczym i oświatowo-kulturalnym. W roku 1924 Związek Polaków w Niemczech zainicjował utworzenie Związku Mniejszości Narodowych w Niemczech.
Od 1925 r. wydawał gazetę „Polak w Niemczech”. Ukazywały się także gazety o zasięgu regionalnym, odpowiadające organizacyjnym dzielnicom Związku: Nowiny Codzienne (Śląsk), Dziennik Berliński, Naród (Westfalia, Nadrenia), Gazeta Olsztyńska, Głos Pogranicza i Kaszub.
W 1930 r. liczył 45 tys. członków. W roku 1932, na 10. lecie ZPwN, jako symbol Związku przyjęto znak Rodła. Rodło, to symbol łączności Polaków z narodem. Przedstawia na czerwonym tle biały graficzny znak Wisły z Krakowem. Autorką znaku jest artystka Janina Kłopocka.
Podstawę ideową działalności Związku Polaków w Niemczech stanowiło 5 prawd Polaka, uchwalonych podczas Kongresu Polaków w Niemczech w Berlinie, 6 marca 1938 roku.
1. Jesteśmy Polakami
2. Wiara Ojców naszych jest wiarą naszych dzieci
3. Polak Polakowi bratem
4. Co dzień Polak Narodowi służy
5. Polska Matką naszą – nie wolno mówić o Matce źle.
Związek został zdelegalizowany przez rząd III Rzeszy w lutym 1940 r. Represje dotknęły wielu członków, część rozstrzelano, ok. 4.000 tys. trafiło do obozów koncentracyjnych. Głównie w Sachsenchasen, Dachau i Buchenwald.
W 1945 r. ZPwN wznowił działalność w zachodnich strefach okupacyjnych Niemiec.
7 września 1951 roku ZPwN został ponownie zarejestrowany jako kontynuator przedwojennego Związku Polaków w Niemczech z siedzibą we Frankfurcie nad Menem. W 1956 roku siedzibę ZPwN przeniesiono do Bochum, gdzie znajduje się do dzisiaj.
Organizacyjnie ZPwN podzielony był na 5 dzielnic:
Dzielnica I obejmowała Śląsk, siedzibą było Opole,
Dzielnica II – Berlin i środkowe Niemcy, siedziba Berlin,
Dzielnica III – Westfalia i Nadrenia, siedziba Bochum,
Dzielnica IV – Warmia, Mazury, Powiśle, siedziba Olsztyn,
Dzielnica V – Pogranicze (Kaszuby, ziemia złotowska), siedziba Złotów.
Związek posiadał swoich reprezentantów w sejmie pruskim, sejmikach krajowych i radach miejskich.
ZPwN patronował działającym na terenie Niemiec polskim organizacjom społecznym, gospodarczym i oświatowo-kulturalnym. W roku 1924 Związek Polaków w Niemczech zainicjował utworzenie Związku Mniejszości Narodowych w Niemczech.
Od 1925 r. wydawał gazetę „Polak w Niemczech”. Ukazywały się także gazety o zasięgu regionalnym, odpowiadające organizacyjnym dzielnicom Związku: Nowiny Codzienne (Śląsk), Dziennik Berliński, Naród (Westfalia, Nadrenia), Gazeta Olsztyńska, Głos Pogranicza i Kaszub.
W 1930 r. liczył 45 tys. członków. W roku 1932, na 10. lecie ZPwN, jako symbol Związku przyjęto znak Rodła. Rodło, to symbol łączności Polaków z narodem. Przedstawia na czerwonym tle biały graficzny znak Wisły z Krakowem. Autorką znaku jest artystka Janina Kłopocka.
Podstawę ideową działalności Związku Polaków w Niemczech stanowiło 5 prawd Polaka, uchwalonych podczas Kongresu Polaków w Niemczech w Berlinie, 6 marca 1938 roku.
1. Jesteśmy Polakami
2. Wiara Ojców naszych jest wiarą naszych dzieci
3. Polak Polakowi bratem
4. Co dzień Polak Narodowi służy
5. Polska Matką naszą – nie wolno mówić o Matce źle.
Związek został zdelegalizowany przez rząd III Rzeszy w lutym 1940 r. Represje dotknęły wielu członków, część rozstrzelano, ok. 4.000 tys. trafiło do obozów koncentracyjnych. Głównie w Sachsenchasen, Dachau i Buchenwald.
W 1945 r. ZPwN wznowił działalność w zachodnich strefach okupacyjnych Niemiec.
7 września 1951 roku ZPwN został ponownie zarejestrowany jako kontynuator przedwojennego Związku Polaków w Niemczech z siedzibą we Frankfurcie nad Menem. W 1956 roku siedzibę ZPwN przeniesiono do Bochum, gdzie znajduje się do dzisiaj.